ท้าวจตุโลกบาล  

มหาราชทั้ง ๔ ของสวรรค์ชั้นที่ ๑

***********************************

ก. เนื้อเรื่องโดยทั่วไป

ตามคำสั่งสอนของพระพุทธศาสนา ภพภูมิของสวรรค์หรือฉกามาพจรสวรรค์ เป็นที่อยู่ของเหล่าเทวดาและเทพธิดา ซึ่งอยู่ในชั้นบรรยากาศ ที่สูงขึ้นไปจากพื้นโลก ตามลำดับต่างๆ มีอยู่ ๖ ชั้นตามลำดับ ดังนี้

(๑) “จาตุมหาราชิกา” มีท้าวมหาราชทั้ง ๔ เป็นผู้ปกครอง 
(๒) “ดาวดึงส์” มีพระอินทร์ หรือ ท้าวสักกะเทวราช เป็นผู้ปกครอง
(๓) “ยามา” มีท้าวสุยามเทวราช หรือ พระสยามเทวาธิราช เป็นผู้ปกครอง
(๔) “ดุสิต” มีท้าวสันดุสิตเทวราช เป็นผู้ปกครอง
(๕) “นิมมานรดี” มีท้าวสุนิมมิตเทวราช เป็นผู้ปกครอง
(๖) “ปรนิมมิตวสวัตดี” มีท้าวปรนิมมิตวสวัตตีมาราธิราช เป็นผู้ปกครอง

จาตุมหาราชิกา เรียกสั้นๆว่า ชั้นจาตูม มีที่ตั้งอยู่บริเวณเชิงเขา “พระสุเมรุ” โดยศัพท์แปลว่า "แห่งมหาราชทั้งสี่" เมื่อแปลแบบเอาความจึงหมายถึง "แดนเป็นที่อยู่ของท้าวมหาราชทั้งสี่" หรือ "อาณาจักรของท้าวมหาราช ๔ องค์" กล่าวคือ สวรรค์ชั้นนี้เป็นดินแดนที่จอมเทพ ๔ องค์ผู้รักษาคุ้มครองโลกใน ๔ ทิศ ซึ่งเรียกว่า ท้าวโลกบาล หรือ ท้าวจตุโลกบาล หรือ ท้าวจาตุมหาราช ปกครองอยู่องค์ละทิศ  จาตุมหาราชแต่ละองค์ ได้แก่

(๑)  ท้าวธตรฐ รักษาโลกด้านทิศตะวันออก ทำหน้าที่ปกครองคนธรรพ์

(๒)  ท้าววิรุฬหก รักษาโลกด้านทิศใต้ ทำหน้าที่ปกครองกุมภัณฑ์

(๓)  ท้าววิรูปักษ์ รักษาโลกด้านทิศตะวันตก ทำหน้าที่ปกครองพญานาค

(๔)  ท้าวกุเวร รักษาโลกด้านทิศเหนือ ทำหน้าที่ปกครองยักษ์ ท้าวกุเวรมีชื่อเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า ท้าวเวสวัณ หรือ ท้าวเวสสุวรรณ หรือ ท้าวกุเรปัน

ข. บทพิเศษ

จากการศึกษาทางจิตและปรึกษาพระอริยะเจ้าหลายรูป พบว่าประเทศไทยของเราอันเป็น “ดินแดนสุวรรณภูมิ” ที่มีพระพุทธศาสนาเจริญที่สุดในโลกมนุษย์ในยุคกึ่งพุทธกาลนี้ ซึ่งดินแดนสยามประเทศหรือ “ราชอาณาจักรไทย” หรือ “ราชอาณาจักรสยาม” อันมี “กรุงรัตนโกสินทร์” หรือ “กรุงเทพมหานคร” เป็นเมืองหลวง หรือเป็นจุดศูนย์กลาง โดยเฉพาะ “พระแก้วมรกต” หรือ “พระพุทธมหามณีรัตนปฏิมากร” อันเป็นตัวแทนแห่ง “พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า” เป็นประธาน ซึ่งมีเทพเจ้าที่ศักดิ์สิทธิ์และทรงอิทธิฤทธิ์มาก คือ “พระสยามเทวาธิราช” คอยปกปักรักษา และคุ้มครองอยู่นั้นเอง และยังมีท้าวจตุโลกบาลหรือเทพเจ้าที่คอยปกปักรักษา ช่วยเหลือ และคุ้มครองประเทศไทยนี้อยู่ทั้ง ๔ ทิศเหมือนกัน ประเทศไทยหรือสยามประเทศจึงไม่ต้องเป็นเมืองขึ้น หรือ ประเทศราชของใคร ดังนี้

(๑)   ท้าวเวสสุวรรณ หรือ ท้าวกุเวร หรือ ท้าวกุเรปัน ที่ดูแลทางทิศเหนือของประเทศไทย เป็น “เทพเจ้าแห่งโภคทรัพย์”  “เทพเจ้าโชคลาภ และทรัพย์สินเงินทอง” เมื่อคราวเมืองไทยจะล่มจมด้วยฝีมือ “พญามาร” และ “เหล่าเสนามาร” ทั้งในประเทศและนอกประเทศทั้งหลาย ท่านได้ทำการกู้ชาติและทำผ้าป่าช่วยระดมเงินและทองเข้าสู่คลังหลวงของชาติไทยอย่างมากมายมหาศาล จนสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี อันว่า “ทิศเหนือ” ก็คือ “อุตตระ” หรือ “อุดร” ซึ่งหมู่มารพยายามจะใช้เป็นเมืองหลวงของพวกยักษ์พวกมาร แต่ก็แพ้ภัยแห่งเทพเจ้าและธรรมของพระองค์ท่านนั่นเอง

(๒) ท้าววิรุฬหก รักษาโลกด้านทิศใต้ ทำหน้าที่ปกครองกุมภัณฑ์นั้น ท่านยังคงปกปักรักษา ช่วยเหลือ และคุ้มครองแดนใต้ หรือปักษ์ใต้ของไทยให้รอดพ้นจากภัยธรรมชาติ และภัยก่อการร้าย รวมทั้งจากโจรแบ่งแยกดินแดน ไม่ให้กระทำการสำเร็จ และพวกผู้ร้ายเหล่านั้น ต่างก็ประสบความเดือดร้อนและประสบกับชะตากรรมร้ายกันทุกคน ท่านคือเทพเจ้าผู้ประเสริฐและยิ่งใหญ่มาก จำได้ง่ายๆ คือ พระองค์ท่าน “เหยียบน้ำทะเลจืด” นั่นเอง

(๓) ท้าวธตรฐ รักษาโลกด้านทิศตะวันออก ทำหน้าที่ปกครองคนธรรพ์ ท่านยังดูแล ปกปักรักษา คุ้มครอง และช่วยเหลือประเทศไทยทางด้านทิศตะวันออกของไทยอีกด้วย ท่านได้สอน และให้วิชาวิปัสสนากรรมฐาน “สติปัฏฐาน ๔” และ “สอบอารมณ์” ลูกศิษย์คนสำคัญของท่านอีกด้วย ท่านคือ “พระอริยะเจ้าแห่งภาคตะวันออก” นั่นเอง

(๔) ท้าววิรูปักษ์ รักษาโลกด้านทิศตะวันตก ทำหน้าที่ปกครองพญานาค ท่านเป็นเทพเจ้าที่ปกปักรักษา ช่วยเหลือ และคุ้มครองประเทศไทยด้านทิศตะวันตก ท่านเคยเป็น “พระอาจารย์องค์แรกของพลายแก้ว”(สามเณรแก้ว หรือ ขุนแผนแสนสะท้าน) และยังเป็นพระอาจารย์ของ “พลายงาม”(ลูกชายของขุนแผน กับ นางพิมพิลาไลย หรือ นางวันทอง) นั่นเอง ปัจจุบันนี้ท่านก็เป็น “พระอริยะเจ้าแห่งภาคตะวันตก” ของไทยเหมือนเดิม

 

ค. สรุป

ดังนั้น “ท้าวจตุโลกบาล” หรือ “เทพเจ้าทั้ง ๔ แห่งสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกา” นี้ ท่านยังคงปกปักรักษา ช่วยเหลือ และคุ้มครองโลกมนุษย์ และคุ้มครองประเทศไทย อันเป็นดินแดนแห่งธรรม เป็นดินแดนแห่งพระพุทธศาสนาที่เจริญที่สุดของโลกมนุษย์ในยุคกึ่งพุทธกาล โดยท่านทั้ง ๔ ที่ดูแล ปกปัก รักษา ช่วยเหลือ และคุ้มครองประเทศไทยของเรา ให้มีความสุข มีความเป็นอิสระ และปลอดภัยจากภัยพิบัติ และภัยสงครามตลอดมา นั่นก็คือ “เทพเจ้าแห่งทิศเหนือ” “เทพเจ้าแห่งทิศใต้” “เทพเจ้าแห่งภาคตะวันออก” และ “เทพเจ้าแห่งภาคตะวันตก” โดยมี “พระสยามเทวาธิราช” ที่เป็นประธาน เป็นศูนย์กลางอยู่ที่ “วัดพระแก้ว” หรือ “วัดพระศรีรัตนศาสดาราม” ใน “กรุงรัตนโกสินทร์” หรือ “กรุงเทพมหานคร” อันเป็นเมืองหลวงของประเทศไทยนั่นเอง

ง.   หมายเหตุ

(๑)  ความสูงของสวรรค์ชั้นที่ ๑ สูงขึ้นไปจากพื้นโลกประมาณ ๑ โยชน์ (๑๖ กิโลเมตร) ซึ่งคล้ายกันกับการคิดชั้นบรรยากาศแบบวิทยาศาสตร์จากความสูงของระดับพื้นโลก คือ ชั้นบรรยากาศชั้นแรกที่เรียกว่า “โทรโพสเฟียร์” (จากทั้งหมด ๕ ชั้น คือ โทรโพสเฟียร์ สตราโตสเฟียร์ มีโซสเฟียร์ เทอร์โมสเฟียร์ และเอ็กโซสเฟียร์)

(๒)  เทวดาชั้นจาตุมหาราชิกามีอายุ ๕๐๐ ปีทิพย์ ( ๓๐ วันเป็น ๑ เดือน ๑๒ เดือนเป็น ๑ ปี) โดย ๑ วันและ ๑ คืนของสวรรค์ชั้นนี้ เท่ากับ ๕๐ ปีของโลกมนุษย์ คำนวณเป็นปีโลกมนุษย์ได้ ๙,๐๐๐,๐๐๐ ปีโลกมนุษย์  (บางแห่งกล่าวว่าเท่ากับ ๙๐,๐๐๐ ปีโลกมนุษย์)

(๓)   หัวหน้าหรือผู้เป็นใหญ่ในสวรรค์ ทำการปกครองเหล่าเทวดา เทพธิดา นางฟ้า นางอัปสร ฯลฯ คือ “พระอินทร์” หรือ “ท้าวสักกะเทวราช” นั่นเอง

(๔)   “พระโพธิสัตว์” จะพักอาศัยและบำเพ็ญบุญบารมีอยู่ที่สวรรค์ชั้นดุสิต

(๕)   “พญามาร” จะพักอาศัยและบำเพ็ญบุญบารมีอยู่ที่สวรรค์ชั้นปรนิมมิตวสวัตตี

 

.......................................

 

ดร.พนพ เกษามา

๗ พฤษภาคม ๒๕๕๘